Ninatta'nın Bileziği

Bu sıralar vizyondaki türk filmleri canımı çok sıkıyor. Kolpaçino, Hop dedik mop dedik filmleri afişlerine bile bakılamayacak türden. Eh mizah anlayışımızın bu kadar hızlı geliştiğini görmek de güzel. İzlemediğim halde eleştirdiğim bu filmlerin dışında bir de sıkıcı, uyutucu etkiye sahip türk filmleri var.

Böylesi zor şartlarda seçim yapma şansımız olmadığından Atlıkarınca'yı izledik. Filmin konusunu daha önceden bilerek izlemek daha mantıklı olacaktır. Aksi durumda ilk yarıda çok sıkılırsınız. Konunun ensest olduğunu bildiğimizden başıdan sonuna kadar gergin gergin izledik. Açıkça ortaya konan rahatsız edici görüntülerin olmaması, buna rağmen neler olup bittiğini anlayabilmek filmi daha etkileyici kılmış. Aile içi istismarın zenginlikle, fakirlikle ya da gelişmişlikle ilgisi yok. Bu tamamen insanlıkla ilgili. Filmde Erdem, iş hayatında karısından daha başarısız olunca bunu başka üstünlük kuracağı konularla kapatmaya çalışıyor. Asıl ilginç olansa istismarcıların tamamen toplumla uyumlu ve normal birer insan gibi görünmeleri. Anlatılmak istenen çok iyi anlatılmış diyorum ve herkse tavsiye ediyorum.