Merhaba blog. Bugün film, müzik ve edebiyattan bir parça uzaklaşarak en en en sevdiğim oyunla ilgili bir yazı yazmak istedim. Ortaokuldayken ataride oynadığım Mario, Duck Hunt, Contra, Bomberman ve Street Fighter falan filan çok zamanımı almıştır. Sonrasında 2000'lerde bilgisayarımız olunca Counter-Strike da oynardım. Ama hiç bir oyun Assassin kadar zamanımı almamıştır. 2015 yılında bir arkadaşımın Playstation'ında görüp oynamaya başlamıştım Assassin's Creed'i. O zamanlar Londra'daki çetelerle savaşan Jacob Frye epey karizmatik bir oyun karakteriydi. Sonrasında Origins, Odyssey ve Valhalla ile devam eden seri giderek daha nitelikli hale geldi. Oyunda kaç saat geçirdiğimi buraya yazmak istemiyorum, ama bir doktora tezi daha yazılırdı o kesin.
Bazen yapılacak bir sürü işim varken neden oyun oynadığımı sorguluyorum. Ama AC gerek gerçek tarihi karakterler içermesi, gerekse tarihin en güzel dönemlerindeki gündelik hayatı gözler önüne sermesiyle beni kendine bağlamıştır. O dönemdeki dini inanışlar, kültürel pratikler, aile hayatı ve kadın erkek eşitsizliği gibi pek çok konu oyun akışında kendine bir yer buluyor. Örneğin tam Akilleus'un Şarkısı ve Ben Kirke kitaplarını okuduğum dönemde Antik Yunan sevdam yükselmişken AC Odyssey oyununa başladım. Ve tam olarak Antik Yunan okumalarım ile oyunun örtüştüğünü fark ettim. Oyun yalnızca ana olay örgüsü ile değil yan görevler ile de dönemi ve yaşam tarzını anlamanızı sağlıyor. Özellikle son oyunlarda artan aile dramı ve oyuncuya bırakılan karar mekanizması çok çok iyi. Bayek ve ölen oğlu; Kassandra ve Alexios'un parçalanan ailesi; Eivor ve Sigurd'ın rekabeti. Ana karakteri kadın seçebilmek de yine oyunun en güzel gelişmelerinden. Genellikle aile ilişkileri ve bozulan kardeşlikler üzerine kurulan ana hikaye etrafında tarihte gerçekten yaşanmış önemli olaylara şahitlik etmek mümkün. Örneğin Termopylae Muharebesi sinematik olarak izlenebiliyor, Cleopatra, Charles Dickens, Herodotos, Sokrates, Caesar gibi karakterler ile tanışarak görevler tamamlanabiliyor. Oyunun geçtiği döneme göre değişen İngilizce aksanlara ise bayılıyorum. En son Kassandra karakterinin Yunan aksanı ile seslendirdiği karakter çok hoşuma gitti. Tarihsel dönemlere olan merakımı giderirken pek çok şey öğrendiğim oyun bana iyi ki o dönemlerde yaşamıyorum da dedirtmeyi başarmıştır. Özellikle Valhalla evreni çok dark ve kanlı geldi bana. Onun yerine Odyssey daha yumuşak ve eğlenceli sahnelere sahip.
2016 yapımı AC filminden de bahsedeyim. Bence film ve müzikler çok iyiydi. Ama Michael Fassbender oyunu oynayanlara biraz yaşlı bir assassin olarak gelmiştir diye tahmin ediyorum. Ben olsam Dev Patel, Timothee Chalamet gibi oyuncular tercih ederdim. Son olarak hem oyunların hem de filmin müziklerini açın açın dinleyin diyorum ve yazımı bitiriyorum.
Twitter
Facebook
Flickr
RSS
